Msze Św.

w niedziele i święta:
6.00, 7.30*, 9.00, 10.30, 12.00,  
13.30, 16.30, 18.00, 19.30,
12:00 (w kaplicy, dla dzieci)
* 31 marca 2024 nie ma Mszy Św. o godz. 7:30

w dni powszednie:
6.30, 7.00, 7.30, 18.30


Nabożeństwa:

Nabożeństwo do św. Antoniego z Padwy
- w poniedziałek po Mszy św. wieczornej

Całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu
- w środę i piątek

Nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
- w środę o godz. 18.00

Nabożeństwo do św. Jana Pawła II
- w czwartek po Mszy św. wieczornej

Msza św. i Koronka do Miłosierdzia Bożego
- w piątek o godz. 15.00

Godzina Święta
- I czwartek miesiąca po Mszy św. wieczornej

Adoracja ku czci Najśw. Maryi Panny oraz w intencji dzieci nienarodzonych
- I sobota miesiąca 8.15-9.15

Gorzkie Żale
- w niedziele Wielkiego Postu o godz. 16.30 (po nabożeństwie Msza święta) 

Droga Krzyżowa
- w piątki Wielkiego Postu o godz. 17.00 (dzieci), 17.45 (dorośli), 19.15 (młodzież) 

Nabożeństwa majowe, Nabożeństwa czerwcowe, Nabożeństwa różańcowe
- w dni powszednie o godz. 18.00, w niedziele po mszy św. o 16.30

Mistrzejowicki wieczór uwielbienia i uzdrowienia (nabożeństwo z modlitwą o uzdrowienie wewnętrzne, prowadzone przezks. Jana Reczka)
- III sobota miesiąca o godz. 15.00 (od września do czerwca)

Nabożeństwo Fatimskie
- 13 dnia miesiąca - w dni powszednie o godz. 18.30, w niedzielę o 19.30 (od maja do października)

Nabożeństwo w intencji małżeństw
- I wtorek miesiąca o godz. 18.30

Nabożeństwo z modlitwą uwielbienia oraz prośbą o przebaczenie i pojednanie za wstawiennictwem św. Michała Archanioła i Chórów Anielskich
- II wtorek miesiąca o godz. 18.30

Nabożeństwo w intencji Misji katolickich
- III wtorek miesiąca o godz. 18.30

Różaniec za zmarłych
- w dni powszednie listopada o godz. 18.00

Spowiedź Św.

przez cały tydzień:
podczas każdej Mszy świętej

w niedziele:
10 minut przed Mszą świętą

w środy:
8.00-9.30 (ks. Jan Reczek)

w piątki:
19.00 - 20.00

w I piątki miesiąca:
6.30-8.00, 16.00-17.30 i 18.00-19.00


Dyżury kapłanów w konfesjonale podczas Mszy św.

PONIEDZIAŁEK
     6.30 - ks. Prałat Józef Prorok

     7.00 - ks. Mateusz Szymczyk

     7.30 - ks. Jan Reczek

     18.30 - ks. Mateusz Szymczyk

             

WTOREK
     6.30 - ks. Prałat Józef Prorok

     7.00 - ks. Paweł Drobny

     7.30 - ks. Jan Reczek

     18.30 - ks. Paweł Drobny

 

ŚRODA
     6.30 - ks. Prałat Józef Prorok

     7.00 - ks. Dominik Woch

     7.30 - ks. Jan Reczek

     18.30 - ks. Paweł Drobny; ks. Mateusz Szymczyk; ks. Dominik Woch

 

CZWARTEK
     6.30 - ks. Prałat Józef Prorok

     7.00 - ks. Proboszcz Marek Wrężel

     7.30 - ks. Jan Reczek

     18.30 - ks. Proboszcz Marek Wrężel; ks. Dominik Woch /tylko w I czwartek miesiąca/

 

PIATEK
     6.30 - ks. Prałat Józef Prorok

     7.00 - ks. Proboszcz Marek Wrężel

     7.30 - ks. Jan Reczek

     15.00 - Kapłani spowiadają zamiennie

     18.30 - ks. Piotr Wróbel; ks. Paweł Drobny

 

SOBOTA
     6.30 - ks. Piotr Wróbel 

     7.00 - ks. Mateusz Szymczyk

     7.30 - ks. Jan Reczek

     18.30 - ks. Paweł Drobny /lub kapłani zamiennie/

NIEDZIELA
     Kapłani spowiadają zamiennie.

SAKRAMENT POKUTY

Przystępujący do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą.

  • Nazywa się go sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech.
  • Nazywa się go sakramentem pokuty, ponieważ ukazuje osobistą i eklezjalną drogę nawrócenia, skruchy i zadośćuczynienia ze strony grzesznego chrześcijanina.
  • Nazywa się go sakramentem spowiedzi, ponieważ oskarżenie - spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu.
  • Sakrament ten jest również "wyznaniem", uznaniem i uwielbieniem świętości Boga oraz Jego miłosierdzia wobec grzesznego człowieka.
  • Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi "przebaczenia i pokoju". Nazywa się go sakramentem pojednania, ponieważ udziela grzesznikowi miłości Boga przynoszącej pojednanie: "Pojednajcie się z Bogiem" (2 Kor 5, 20).

Ten, kto żyje miłosierną miłością Boga, jest gotowy odpowiedzieć na wezwanie Pana: "Najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim" (Mt 5, 24). Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim. Narusza on równocześnie komunię z Kościołem. Dlatego też nawrócenie przynosi przebaczenie ze strony Boga, a także pojednanie z Kościołem, co wyraża i urzeczywistnia w sposób liturgiczny sakrament pokuty i pojednania. Chrystus ustanowił sakrament pokuty dla wszystkich grzeszników w Kościele, a przede wszystkim dla tych, którzy po chrzcie popełnili grzech ciężki i w ten sposób utracili łaskę chrztu oraz zadali ranę komunii kościelnej. Sakrament pokuty daje im nową możliwość nawrócenia się i odzyskania łaski usprawiedliwienia. Ojcowie Kościoła przedstawiają ten sakrament jako "drugą deskę (ratunku) po rozbiciu, jakim jest utrata łaski"

Chrzest Św.

Sakrament chrztu udzielany jest w naszym kościele w II i IV niedzielę miesiąca podczas Mszy świetej o godz. 13.30 (w czerwcu w II i III niedzielę miesiąca podczas Mszy świętej o godz. 13.30; w lipcu i sierpniu w II niedzielę miesiąca podczas Mszy świętej o godz. 12.00). Rodzice dziecka, najpóźniej na tydzień przed planowanym terminem zgłaszają dziecko do chrztu.

Wymagane dokumenty:

  • odpis metryki urodzenia z USC. 
  • świadectwo zawarcia ślubu kościelnego. Jeśli go nie ma, rodzice zobowiązani są dać wiarygodne zapewnienie, iż będą wychowywać dziecko w wierze katolickiej.
  • należy wybrać dwoje chrzestnych: ojca i matkę. Jeżeli są z poza naszej parafii, winni przedstawić od swojego księdza Proboszcza zaświadczenia, że są praktykującymi katolikami.

Przymioty wymagane przez Kościół do pełnienia funkcji rodzica chrzestnego:

  • został poproszony przez rodziców dziecka,
  • jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy ukończył 16 lat, 
  • przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i z zadaniem jakie ma pełnić,
  • należy do Kościoła katolickiego i prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego.

Rodziców i chrzestnych obowiązuje konferencja przygotowawcza oraz spowiedź.

Wszelkie inne informacje i wiadomości można uzyskać w kancelarii parafialnej.

 

SAKRAMENT CHRZTU

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania.

Sakrament ten nazywany jest chrztem ze względu na główny obrzęd, przez który jest wypełniany: chrzcić (gr. baptizein) oznacza: "zanurzyć, pogrążyć"; "zanurzenie" w wodzie jest symbolem pogrzebania katechumena w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez zmartwychwstanie z Nim jako "nowe stworzenie" (2 Kor 5,17; Ga 6,15).


I Komunia Św.

Przygotowanie dzieci do przyjęcia Pierwszej Komunii św. odbywa się w naszej parafii w ramach katechezy szkolnej. Katechezę dopełniają nabożeństwa liturgiczne związane z przekazaniem dzieciom podstawowych znaków pobożności chrześcijańskiej tj.:

  • różańca,
  • medalika Najświętszej Maryi Panny,
  • świecy oraz
  • książeczki do modlitwy.

Terminy tych nabożeństw oraz spotkań z rodzicami są każdorazowo przekazywane dzieciom
na katechezie oraz zawarte są w ogłoszeniach parafialnych.

Pierwsza Komunia św. w naszej parafii odbywa się:

  • w II  niedzielę maja o godz.10.30 dla Szkoły Podstawowej nr 89,
  • w III niedzielę maja o godz.10.30 dla Szkoły Podstawowej nr 144.

Rocznica Pierwszej Komunii św. odbywa się IV niedzielę majao godz.10.30.


EUCHARYSTIA

Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy - Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały.

W centrum celebracji Eucharystii jest chleb i wino, które przez słowa Chrystusa i wezwanie Ducha Świętego stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Kościół wierny poleceniu Pana nie przestaje czynić, aż do dnia Jego chwalebnego przyjścia, pamiątki tego, co uczynił Chrystus w wigilię swojej męki: "Wziął chleb...", "Wziął kielich napełniony winem..." Znaki chleba i wina, stając się w tajemniczy sposób Ciałem i Krwią Chrystusa, nie przestają oznaczać także dobroci stworzenia.

Eucharystia jest ofiarą dziękczynienia składaną Ojcu, uwielbieniem, przez które Kościół wyraża Bogu swoją wdzięczność za wszystkie Jego dobrodziejstwa, za wszystko, czego On dokonał przez stworzenie, odkupienie i uświęcenie. Dlatego Eucharystia oznacza przede wszystkim "dziękczynienie". Eucharystia jest także ofiarą uwielbienia, przez którą Kościół głosi chwałę Boga w imieniu całego stworzenia. Ofiara uwielbienia jest możliwa jedynie przez Chrystusa, który jednoczy wiernych ze swą osobą oraz ze swoim uwielbieniem i wstawiennictwem. W ten sposób ofiara uwielbienia jest składana Ojcu przez Chrystusa i z Chrystusem, by mogła być w Nim przyjęta.

Ołtarz, wokół którego Kościół gromadzi się podczas sprawowania Eucharystii, reprezentuje dwa aspekty tego samego misterium, którymi są ołtarz ofiary i stół Pana. Co więcej, ołtarz chrześcijański jest symbolem samego Chrystusa, obecnego w zgromadzeniu swoich wiernych, równocześnie jako ofiara złożona dla naszego pojednania i jako niebieski pokarm, który nam się udziela.

Komunia święta pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem. Pierwszym owocem przyjmowania Eucharystii w Komunii jest głębokie zjednoczenie z Chrystusem Jezusem, który powiedział:

"Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 56).
Uczta eucharystyczna jest podstawą życia w Chrystusie: "Jak Mnie posłał żyjący Ojciec,
a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie" (J 6, 57).

Bierzmowanie

Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowym planem przygotowania do bierzmowania w naszej parafii w roku 2023/2024.

Dla uczniów klas VI szkoły podstawowej przygotowanie rozpocznie się w II półroczu bieżącego roku szkolnego uroczystą celebracją z udziałem kandydatów oraz ich rodziców. O terminie poinformujemy w ogłoszeniach parafialnych i za pośrednictwem katechetów. 

Poniżej znajduje się harmonogram przygotowania dla uczniów klas VII i VIII szkoły podstawowej:

KLASY ÓSME PIERWSZE SPOTKANIE

W PIERWSZYM TYGODNIU PAŹDZIERNIKA:

PONIEDZIAŁEK – godz. 19:15 KS. MATEUSZ SZYMCZYK

WTOREK – godz. 19:15 KS. PAWEŁ DROBNY

ŚRODA – godz. 18:15 KS. PIOTR WRÓBEL

CZWARTEK – godz. 18:00 KS. DOMINIK WOCH

 KLASY SIÓDME PIERWSZE SPOTKANIE

6 PAŹDZIERNIKA O 19.30 W KOŚCIELE

ZAPISY OBYDWU KLAS
OD 11 WRZEŚNIA W KANCELARII PARAFIALNEJ
W GODZINACH URZĘDOWANIA.

Więcej bieżących informacji na stronie https://www.facebook.com/bierzmowaniemistrzejowice

Sakrament Bierzmowania

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowywana. Przyjęcie tego sakramentu jest zatem konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, "przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej".

W obrzędzie sakramentu bierzmowania należy uwzględnić znak namaszczenia oraz to, co namaszczenie oznacza i wyciska, czyli pieczęć duchową. Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje "znamię", pieczęć Ducha Świętego. Ważnym momentem, który poprzedza celebrację bierzmowania, a równocześnie w pewien sposób do niej należy, jest poświęcenie krzyżma świętego. Dokonuje go dla swej diecezji biskup w Wielki Czwartek podczas Mszy krzyżma świętego.

Przyjmując bierzmowanie, trzeba być w stanie łaski. Należy przystąpić wcześniej do sakramentu pokuty, aby oczyścić się na przyjęcie daru Ducha Świętego. Bardziej intensywna modlitwa powinna przygotować na przyjęcie mocy i łaski Ducha Świętego w duchu uległości i dyspozycyjności.

Przy bierzmowaniu, podobnie jak przy chrzcie, kandydaci powinni poszukiwać pomocy duchowej, wybierając sobie świadka bierzmowania. Zaleca się, żeby był nim ktoś z rodziców chrzestnych, by wyraźnie zaznaczyć jedność obu sakramentów.


Małżeństwo

Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu.

Węzeł małżeński został ustanowiony przez samego Boga, tak że zawarte i dopełnione małżeństwo osób ochrzczonych nie może być nigdy rozwiązane. Węzeł wynikający z wolnego, ludzkiego aktu małżonków i z dopełnienia małżeństwa jest odtąd rzeczywistością nieodwołalną i daje początek przymierzu zagwarantowanemu wiernością Boga. Kościół nie ma takiej władzy, by wypowiadać się przeciw postanowieniu mądrości Bożej.

Małżonkowie chrześcijańscy... we właściwym sobie stanie i porządku życia mają własny dar wśród Ludu Bożego. Właściwa łaska sakramentu małżeństwa jest przeznaczona dla udoskonalenia miłości małżonków i dla umocnienia ich nierozerwalnej jedności. Źródłem tej łaski jest Chrystus. Przez tę łaskę podtrzymują się wzajemnie... z pomocą wiernej miłości, a przyjmowanemu z miłości do Boga potomstwu wpajają chrześcijańskie nauki i ewangeliczne cnoty.


Informacja dla narzeczonych przygotowujących się do zawarcia sakramentu małżeństwa.

Okres przygotowania do zawarcia ślubu wynosi trzy miesiące. Dlatego też narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej nie później niż trzy miesiące przed planowaną datą ślubu  (termin ślubu mogą zarezerwować wcześniej).

Na pierwsze spotkanie w kancelarii parafialnej narzeczeni przynoszą:

  • świadectwo chrztu (nie starsze, jak sześć miesięcy przed datą ślubu)
  • świadectwo bierzmowania
  • indeks dokumentujący udział w katechizacji szkolnej (przynajmniej na poziomie szkoły średniej)
  • dowody osobiste
  • jeżeli narzeczeni zawierają ślub tzw. konkordatowy (tzn. tylko w kościele, ale ze skutkami prawa cywilnego) zobowiązani są zgłosić się do USC i dostarczyć dokument zezwalający na pobłogosławienie małżeństwa ze skutkami cywilnymi.

Narzeczeni trakcie przygotowania do ślubu mają obowiązek uczestniczyć w:

  • kursie przedmałżeńskim
  • spotkaniach w poradni rodzinnej

Namaszczenie chorych

Choroba i cierpienie zawsze należały do najpoważniejszych problemów, poddających próbie życie ludzkie. Człowiek doświadcza w chorobie swojej niemocy, ograniczeń i skończoności. Każda choroba może łączyć się z przewidywaniem śmierci. Choroba może prowadzić do niepokoju, do zamknięcia się w sobie, czasem nawet do rozpaczy i buntu przeciw Bogu, ale może także być drogą do większej dojrzałości, może pomóc lepiej rozeznać w swoim życiu to, co nieistotne, aby zwrócić się ku temu, co istotne. Bardzo często choroba pobudza do szukania Boga i powrotu do Niego.

Kościół wierzy i wyznaje, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą - namaszczenie chorych:

Namaszczenie chorych "nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości"

Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.

Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża; "jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,15).

Przez łaskę tego sakramentu chory otrzymuje siłę i dar głębszego zjednoczenia z męką Chrystusa. Jest on w pewien sposób konsekrowany, by przynosić owoc przez upodobnienie do odkupieńczej śmierci Zbawiciela. Cierpienie - następstwo grzechu pierworodnego - otrzymuje nowe znaczenie: staje się uczestnictwem w zbawczym dziele Jezusa.

Odwiedziny chorych. W każdą I sobotę miesiąca od godz. 9.00 kapłani naszej parafii udają się do chorych, dzięki czemu każdy cierpiący ma możliwość przyjąć sakrament pokuty oraz Komunię świętą. Wtedy również, jeśli istnieje konieczność, udzielany jest sakrament namaszczenia chorych.

Adresy nowych chorych należy wcześniej zgłosić w zakrystii lub kanelarii.

W nagłym przypadku należy wzywać kapłana w dowolnym czasie, aby udzielił cierpiącym i umierającym stosownych sakramentów.

Kapłaństwo

Dwa sakramenty: święcenia (kapłaństwo) i małżeństwo są nastawione na zbawienie innych ludzi. Przez służbę innym przyczyniają się także do zbawienia osobistego. Udzielają one szczególnego posłania w Kościele i służą budowaniu Ludu Bożego. Ci, którzy zostali już konsekrowani przez chrzest i bierzmowanie do kapłaństwa wspólnego wszystkich wiernych, mogą otrzymać w sakramentach święceń i małżeństwa szczególną konsekrację. Przyjmujący sakrament święceń zostają konsekrowani, by w imię Chrystusa "karmili Kościół słowem i łaską Bożą". Z kolei "osobny sakrament umacnia i jakby konsekruje małżonków chrześcijańskich do obowiązków i godności ich stanu".

Kapłaństwo ma charakter służebny i jest całkowicie skierowane ku Chrystusowi i ludziom. Zależy całkowicie od Chrystusa i Jego jedynego kapłaństwa; zostało ustanowione dla ludzi i dla wspólnoty Kościoła. Sakrament święceń przekazuje świętą władzę, która jest jedynie władzą Chrystusa. Wykonywanie tej władzy powinno więc stosować się do wzoru Chrystusa, który z miłości uczynił się ostatnim i stał się sługą wszystkich. "Słusznie więc nazwał Pan opiekę nad owieczkami dowodem miłości względem Niego".

Sakrament święceń udzielany jest przez włożenie rąk, któremu towarzyszy uroczysta modlitwa konsekracyjna. Prosi się w niej Boga, by otrzymującemu święcenia udzielił łask Ducha Świętego, potrzebnych dla jego posługi. Święcenia wyciskają niezatarty charakter sakramentalny. Kościół udziela sakramentu święceń tylko mężczyznom ochrzczonym, których zdolności do wykonywania posługi kapłańskiej zostały starannie rozeznane. Odpowiedzialność i prawo dopuszczenia kogoś do przyjęcia sakramentu święceń przysługuje władzy kościelnej.

Prośmy Pana o dobre i święte powołania kapłańskie i zakonne z naszej wspólnoty.

Pogrzeb

Do kancelarii zgłaszamy pogrzeb po uzgodnieniu miejsca i terminu pogrzebu w Zakładzie pogrzebowym. 
Należy dostarczyć:

  • akt zgonu z USC
  • zaświadczenie o przyjęciu sakramentu chorych (jesli był udzielony).